| Adancia |
| Administrator |
|
| |
| Dołączył: 15 Paź 2006 |
| Posty: 988 |
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 13 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
Skąd: Dokąd.
Płeć: Kobieta |
|
|
 |
|
 |
|
Thórin Dębowa Tarcza odnajduje Pod Górą swą dawną harfę
I. Pieśniarz
Moja jesteś. Poznaję pod dotykiem struny,
ale do krwi mnie ranią, palcom moim twarde.
Opornie płyną dźwięki, choć instrument strojny,
smętne, jak gdybyś żalem chciała objąć Ardę.
Za czym w tęsknocie płaczesz? Tryumf chcę wyśpiewać,
szczęście mego powrotu, twego znalezienia.
Poddaj się dłoniom moim, nie broń się radości.
Chcę każdą nutkę bólu w uśmiech pozamieniać.
Czyś o mnie zapomniała? Skąd nagle niepokój?
Czemu dotyk mych palców przejmuje cię drżeniem?
Ty się mnie boisz? Czemu? To przez oddech smoczy?
Całą zniszczyło ufność w tobie gadzie tchnienie?
Pozwól mi się rozdzwonić. Niech popłyną dźwięki,
powietrze niech się pieśnią i szczęściem rozjarzy,
jak za dni dawnych, kiedym - chłopcem jeszcze będąc -
w graniu cień zapominał, szukał światów marzeń.
II. Harfa
Listkiem osiny drżę, przytulona
w twych rękach,
jak gdyby struny z żałości miały
popękać
i nie wiem sama dlaczego, nad czym
tak płaczę,
lecz nie potrafię dzisiaj zaśpiewać
inaczej.
Tchnieniem najlżejszym budzisz, poruszasz
mnie całą,
aż strun i dźwięków mi w rozedrganiu
za mało.
Poddać się dłoniom twym usiłuję
daremnie.
Czy mi tak smutno przez zło, co w świecie,
czy we mnie?
Za nieugiętość strun cię przepraszam,
za rany,
za krew, co z palców płynie rozciętych,
kochanych.
Graj, niezrażony smoczego tchnienia
chorobą
i wybacz sercu, co nie nadąża
za tobą.
III. Chorał
Poza kres Ardy grajmy. Pokonajmy pamięć.
Przez dni nieprzeliczone, przez nocy gwiaździstość
niech dotyk palców będzie dźwiękom ukojeniem,
niech radość dłoniom będzie muzyką przeczystą.
Grajmy! Niech pieśń słodyczą świat nam w oczach zaćmi,
niech znikną kręgi czasu, niech przeminie ziemia,
a w nas niechaj muzyka tysiąc barw rozpali,
nim nas w jeden najbielszy płomień pozamienia.
Grajmy, o, grajmy...
12.02.2006 |
|
